الحدید-آهن

 در این مقاله به یکی از معجزات شگفت انگیز و اعجاب آور قرآن مجید می پردازیم که هر خواننده ای با خواندن آن انگشت تحیر به دندان می گزد.

همانگونه که در ابتدای مقاله ی « طول عمر حضرت مهدی ( عج ): واقعیتی علمی، نه افسانه. » در وبسایت قدیمی « اسلام حقیقی » ذکر کردیم، با توجه به هجمه های وسیع غرب به سوی کشورهای اسلامی، لزوم دفاع از اسلام، قرآن و تشیع بیش از هر زمانی احساس می شود و به جرأت می توان گفت که دفاع منطقی از اسلام در عصر حاضر، یکی از زمینه سازان مهم ظهور خواهد بود. خوشبختانه جبهه ی علمی در مقابل تهاجم غرب، زودبازده ترین و مطمئن ترین جبهه است و پیروزی اسلام در این جبهه، % 100 قطعی می باشد. دین مبین اسلام، منطقی ترین دین آسمانی است و برخلاف ادعای دانشمندان غربی که ادیان و بخصوص دین اسلام را مخالف علم و منطق می دانند، دین اسلام بیش از هر مرام و عقیده ای بر علم و منطق استوار است. در واقع هر جا علم معصوم مانده و از گزند سلایق شخصی و دسایس و فتنه های دانشمندان ضد دین مصون مانده است، تماماً با تعلیمات اسلام مطابقت دارد. مباحثی همچون تکامل نیز که از سوی دانشمندان غربی به عنوان نقطه ضعف اسلام نام برده می شود، دروغ و دسیسه ای بیش نیست و ترفندی است که ماسون ها از آن برای نبرد با ادیان بهره جسته اند. جالب   اینکه   پدربزرگ  « چارلز  رابرت  داروین »،   بنیان گذار   نظریه ی   تکامل    که « هراسموس داروین » نام داشت و او نیز مانند نوه اش زیست شناس  بود،  مقام استاد اعظمی یکی از لژهای انگلستان را در اختیار داشت و هم او بود که  اولین  بار ایده ی نظریه تکامل را در ذهن نوه اش  پیاده  کرد.  در  واقع « هراسموس داروین » مدت ها قبل از اینکه نوه ی مشهورش « چارلز رابرت داروین » نظریه ی تکامل را گسترش دهد، در کتاب معروف خود با عنوان (Zoonomia) ایده های اولیه ی نظریه ی تکامل را مطرح کرد و بدین ترتیب نام خود را به عنوان یکی از پیشگامان نظریه ی تکامل، بر سر زبان ها انداخت. اما خوشبختانه امروزه با توجه به کشفیات علوم جدید، روز به روز بر دروغ بودن و توطئه آمیز بودن نظریه ی تکامل، آنهم در شکل کنونی آن صحه گذارده شده است که متأسفانه با حرکت منافقانه ی بسیاری از نویسندگان ماتریالیست در کتب پزشکی و زیست شناسی، این حقایق عنوان نشده است. اما ان شاء الله این حقایق در مقالات آتی به نظر خوانندگان محترم وبسایت خواهد رسید. لازم به ذکر است که نگارنده ی مقاله خود از نظر تحصیلات در حال طی کردن مدارج عالیه ی یکی از رشته های علوم زیستی می باشد و به آنچه که می گوید واقف است. با توجه به مطالب بیان شده، بر آن شدیم تا به یکی دیگر از معجزات بزرگ علمی قرآن کریم که پیرامون عنصر آهن بیان شده است، بپردازیم و ابعاد این معجزه ی بزرگ الهی را بررسی نماییم. ذکراین نکته ضروری به نظر می رسد که بررسی این معجزه به سبک و سیاقی که در این مقاله به آن پرداخته می شود، برای اولین بار صورت می گیرد و مطالبی که در کتاب برادر بزرگوار « هارون یحیی » در این رابطه نقل شده، ناقص و قابل مخدوش شدن است. بنابراین از عزیزان محترم خواننده ی وبسایت درخواست می کنیم حتی الامکان اگر این معجزه را در مجمعی عنوان می کنند، به جزئیات موجود در این مقاله توجه فرمایند؛ چرا که بی احتیاطی در این زمینه می تواند در بیان این معجزه اشکال ایجاد نماید. نکته ی آخری که قبل از ارائه ی مقاله ی اصلی خدمت عزیزان خواننده ی وبسایت باید عرض کنیم، این است که معجزه ای که امروز به آن می پردازیم، به بهترین نحو با دیدگاه شیعه درباره ی قرآن قابل بررسی می باشد؛ اما اگر از دیدگاه اهل سنت به آن نگاه کنیم، آن طور که باید و شاید نمی توان این معجزه را معرفی کرد که این مسئله  نیز می تواند سند دیگری بر حقانیت شیعه و عقاید آن باشد. بعد از ذکر مقدمه، مقاله ی اصلی را خدمتتان ارایه می نماییم. قرآن معجزه ی جاوید: الحدید (آهن) و خواص شیمیایی آن قرآن، کلام خداوند و برترین کتابی است که بر دنیای خاکی نازل شده است. به جرأت می توان این کتاب عظیم را برنامه ی کامل زندگی بشر دانست؛ چرا که علاوه بر آموزش مسایل تربیتی، اخلاقی و دینی، اطلاعات گرانبهای علمی نیز در درون این کتاب مقدس نهفته می باشد که این اطلاعات به حول و قوه ی الهی با ظهور مفسر بزرگ قرآن کریم، حضرت مهدی موعود (عج) ان شاء الله رمزگشایی خواهد گشت. این اطلاعات گرانبها علاوه بر مطالب مندرج در آیات قرآن و معانی آنها، در ترتیب آیات و شماره گذاری های آیات و سوره های قرآن کریم نیز نهفته شده است و چه بسا با کشف ارتباطات موجود در شماره ی آیات قرآن و سوره های آن، اطلاعات علمی جدیدی نیز نصیب بشر گردد. سوره ی الحدید (آهن) و معجزه ی مربوط به آن،  علاوه  بر  مطالب مندرج در آیات و سوره ها، به شماره گذاری آنها نیز مربوط می شود. برای اینکه عظمت این معجزه بیش از پیش مشخص گردد، از خوانندگان عزیز وبسایت درخواست می کنیم که حتی الامکان قرآن کریم را در هنگام مطالعه ی این مقاله در دسترس داشته باشند و خود به بررسی مطالب مندرج در مقاله بپردازند. سوره ی الحدید، یکی از سوره های مبارک قرآن کریم است که موقعیتی ویژه و استراتژیک در بین سوره های قرآن دارد. بدین نحو که این سوره، سوره ی 57 ام قرآن کریم است و به این دلیل که قرآن 114 سوره دارد، می توان این سوره را سوره ی وسط قرآن دانست. موقعیت سوره ی الحدید در قرآن، موقعیت خاصی است؛ چرا که 3 عدد نقش کلیدی در موقعیت این سوره دارند. این سوره، سوره ی 57 ام قرآن است و بعد از آن 57 سوره تا پایان قرآن وجود دارد. قبل از سوره ی الحدید، 56 سوره در قرآن موجود می باشد و اگر سوره های قرآن را از انتها بشماریم، سوره ی الحدید سوره ی 58 ام خواهد بود. همچنین اگر از انتها سوره های قرآن را بشماریم، 57 سوره قبل از سوره ی الحدید وجود خواهد داشت. بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، اعداد 56، 57 و 58 نقش کلیدی در رابطه با جایگاه عددی سوره ی الحدید در قرآن کریم دارند و اعداد دیگری جز اعداد ذکر شده را نمی توان پیرامون موقعیت سوره ی الحدید در قرآن یافت.

موقعیت ویژه ی سوره ی الحدید در قرآن حال اگر سوره ی الحدید را  بخوانیم،  متوجه  می شویم  که  تنها  آیه ای  که  پیرامون « الحدید » یا « آهن » و خواص آن بیان شده است، آیه ای است که مطابق بسیاری از قرآن های موجود، عدد 25 را به عنوان شماره ی آیه دارد.

  تنها آیه ی سوره ی « الحدید » که مستقیماً به فلز « آهن » یا « الحدید » پرداخته است. اما عدد مذکور مطابق روایات متقن و موثق شیعه،  عدد  صحیحی  نیست؛  چرا  که قرآن هایی که عمدتاً در دست ماست، برای « بسم الله الرحمن الرحیم » که مطابق نظر صریح ائمه ی معصوم (ع)، یک آیه ی مجزا محسوب می شود، شماره ای قائل نشده اند. در تصاویر زیر که از سایت های مذهبی مختلف اقتباس شده اند، ملاحظه می فرمایید که ائمه ی معصوم (ع) « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه ی مجزا دانسته اند:

نظر اهل بیت (ع) مبنی بر آیه بودن « بسم الله الرحمن الرحیم» بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، ائمه ی معصوم (ع) « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه ی مجزا و حتی آن را مهمترین  آیه ی  قرآن  دانسته اند  و  بیان داشته اند:( خدا بکشد کسانی را که بزرگترین آیه را از آیات قرآن حذف کرده اند.)   البته لازم به ذکر است که در بین اهل سنت نیز بعضی از گروهها با نظر شیعه درباره ی اینکه « بسم الله الرحمن الرحیم » بخشی از سوره های قرآن است، اشتراک نظر دارند. در بین این گروه ها، دانشمندان سرشناسی همچون ابن عباس، ابن مبارک، عاصم، کسائی، ابن عمر، ابن زبیر، ابن هریره عطا، طاووس و فخر رازی در تفسیر کبیر و جلال الدین سیوطی در اتقان، که مدعی تواتر روایات هستند، از طرفداران نظریه ی فوق می باشند و « بسم الله الرحمن الرحیم » را آیه ای از سوره ها می دادند.   علاوه بر بحث روایی که خدمت خوانندگان محترم وبسایت عرض شد، از نظر منطقی نیز نمی توان پذیرفت که « بسم الله الرحمن الرحیم » از سوره های قرآن جدا باشد؛ چرا که در سوره های قرآن،  شواهدی  داریم  که  نشان  می دهد « بسم الله الرحمن الرحیم  آیه ای از سوره های قرآن کریم است   اگر قرار باشد که « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای از سوره های قرآن نباشد، چگونه است که خداوند سوره ی توبه را بدون « بسم الله الرحمن الرحیم » نازل فرموده اند، اما بقیه ی سوره های قرآن  « بسم الله الرحمن الرحیم»

  دارند؟  اگر  قرار  بود  که  آوردن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره ها اختیاری باشد،  چگونه  است  که سوره ی توبه « بسم الله الرحمن الرحیم » ندارد؛ حال آنکه اگر این عبارت اختیاری بود ما مسلمانان می توانستیم به اختیار خود « بسم الله الرحمن الرحیم » را در ابتدای این سوره ذکر کنیم. بنابراین  درمی یابیم که در آمدن یا نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن، حکمتی وجود دارد که خداوند متعال از آن با خبر است و ما مجاز به دستکاری در آن نیستیم.  بدین ترتیب با توجه به اهمیتی  که  آمدن  یا  نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن کریم دارد، می توان دریافت که این عبارت جزء لاینفک سوره هایی است که واجد آن می باشند. بنابراین نظر ائمه ی معصومین (ع) در رابطه با آیه بودن عبارت « بسم الله الرحمن الرحیم »، بر منطق نیز استوار است و کاملاً صحیح می باشد.  همانگونه که دیدیم، « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای غیر قابل انکار از  آیات  قرآن می باشد؛ اما بسیاری از قرآن ها از شماره گذاری آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند که این مسئله برخلاف نظر معصومین (ع) است؛ بنابراین اگر بخواهیم شماره ی درست آیات را در این سوره ها در نظر بگیریم، باید شماره گذاری را از « بسم الله الرحمن الرحیم » شروع کنیم. ماحصل اینکار این است که به شماره ی آیات هر سوره 1 عدد اضافه می شود.  یعنی  برای  مثال  آیه ی 3،  بعد  از  شروع شماره گذاری از « بسم الله الرحمن الرحیم »، به آیه ی 4 تبدیل می شود.   البته شیعیان، هر چند نظر بسیاری از گروه های اهل سنت درباره ی « بسم الله الرحمن الرحیم» را قبول ندارند، اما به منظور پرهیز از دودستگی در امت اسلامی و یکسان شدن رسم الخط قرآنی، از درج شماره برای آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند؛ اما به هرحال آنچه که صحیح است و ائمه ی معصومین(ع) نیز بر آن تأکید دارند، این است که « بسم الله الرحمن الرحیم » یک آیه است و صحیح این است که برای آن شماره درج شود. اما توضیحات فوق پیرامون آیه بودن « بسم الله الرحمن الرحیم » چه ارتباطی با معجزه ی قرآن کریم درباره ی « الحدید » یا « آهن » دارد؟ اگر خاطرتان باشد، در قسمت ابتدای مقاله گفتیم که در سوره ی الحدید، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و خواص آن صحبت می کند، شماره ی 25 را به عنوان شماره ی آیه در کنار خود دارد؛ اما اگر نگاهی به ابتدای سوره بیندازیم، می بینیم که « بسم الله الرحمن الرحیم » که خود یک آیه است،  شماره  ندارد.

با این اوصاف  اگر  بخواهیم شماره ی درست آیات الحدید را به دست بیاوریم، مطابق فرمایش صریح معصومین (ع) می بایست « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه حساب کنیم؛  بدین ترتیب  با شماره گذاری صحیح که « بسم الله الرحمن الرحیم » نیز در آن آیه ی شماره ی 1 است، شماره ی آیه ای که در آن پیرامون آهن (الحدید) سخن گفته شده است، آیه ی شماره ی 26 می باشد که البته این به خاطر دستکاری ما نیست؛ بلکه خداوند متعال نیز قرآن را به همین ترتیب نازل فرموده و ائمه ی معصوم (ع) نیز بر این روش تاکید دارند. برای روشن تر شدن مطلب به تصاویر زیر توجه فرمایید:

   آیه ای که در سوره ی « الحدید » پیرامون «الحدید » یا « آهن » سخن می گوید، مطابق فرمایش ائمه ی معصومین (ع)، آیه ی 26 می باشد. (نه آیه ی 25)   بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، در سوره ی « الحدید »، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و منافع آن سخن می گوید و به عبارتی تنها آیه ی این سوره که کلمه ی « الحدید » در آن ذکر شده است، آیه ی 26 می باشد. با توجه به مطالبی که ذکر شد، ملاحظه فرمودید که اعداد 56، 57 و 58 اعداد کلیدی در مورد موقعیت سوره ی الحدید می باشند و جایگاه آن را نسبت به سایر سوره های قرآن مشخص می نمایند. همچنین عدد 26 نیز عدد کلیدی در سوره ی « الحدید » است؛ چرا که تنها آیه ای که کلمه ی الحدید را در سوره ذکر کرده و پیرامون خواص  آهن  سخن می گوید، آیه ی 26 سوره ی الحدید است  که  البته  همانگونه  که  گفتیم، درباره ی شماره گذاری آن باید به نکات بیان شده توسط ائمه ی معصومین (ع) توجه نمود. اما اعداد 56، 57، 58 و 26 که درباره ی آنها سخن گفتیم، چه ارتباطی با عنصر آهن دارند؟   اگر به جدول تناوبی عناصر و کتب و سایت های مربوط به علم شیمی مراجعه نماییم، ملاحظه خواهیم کرد که عدد اتمی عنصر آهن 26 می باشد و این عنصر 26 امین عنصر جدول تناوبی عناصر است(14) که این خود، معجزه ای آشکار از جانب قرآن می باشد. برای روشن شدن این مسئله، به تصاویر زیر توجه فرمایید:

  عدد اتمی عنصر آهن: 26 از سوی دیگر، اعداد 56 و 57 و 58، اعداد کلیدی در رابطه با عنصر آهن می باشند؛ چرا که تنها ایزوتوپ های عنصر آهن در طبیعت که رادیواکتیو نیستند و کار کردن با آنها برای بشر بی خطر است و از سوی دیگر نیمه عمر طولانی دارند، ایزوتوپ های 56، 57 و 58 عنصر آهن می باشند.   البته لازم به ذکر است که عنصر آهن،  28 ایزوتوپ شناخته شده  دارد  و  این ایزوتوپ ها از اعداد جرمی 45 تا  72 را در بر می گیرند؛  اما  نکته ی  تعجب برانگیز  اینکه  تنها ایزوتوپ های اتم آهن در طبیعت که کاملاً پایدار هستند و نیمه عمر طولانی دارند و رادیواکتیو نمی باشند، ایزوتوپ های با عدد جرمی 56، 57 و 58  هستند. نکته ی جالب اینکه ایزوتوپ 54 نیز که بعضی از منابع علم شیمی آن را تا حدی پایدار می نامند، عملاً رادیواکتیو می باشد و همان منابع نیز عمر رادیواکتیو عملی آن را ذکر کرده اند. بنابراین تنها ایزوتوپ های اتم آهن که در عرصه ی تئوری و عملی پایدار بوده،  و  در  واقع  فرم  طبیعی آهن هستند،  ایزوتوپ های 56، 57 و58است.  این  عنصر می باشند   این نکته نیز از معجزات قرآن است که در 1400 سال پیش و سال ها قبل از اختراع  ادوات پیشرفته ی علوم شیمی و فیزیک، اعداد کلیدی را پیرامون خواص شیمیایی عنصر آهن در اختیار بشر قرار داده است؛  اما بشر به دلیل نداشتن یک  مفسر  قوی  همچون  ائمه ی معصوم (ع) در طول 1100 سال پیش، از رسیدن به این نکات علمی محروم ماند و تا امروز که این نکات توسط ادوات پیشرفته ی علمی کشف شده اند، دانستن این موضوعات به تعویق افتاد.  تصاویر زیر، نکات علمی بحث شده پیرامون عنصر آهن را به وضوح نشان می دهند و معجزه ی بزرگ قرآن کریم را بیش از پیش آشکار می نمایند:

 اعداد 56، 57، 58 و 26، اعدادی کلیدی در مورد عنصر « آهن » هستند اما قبل از اینکه این مقاله را به پایان ببریم، چند نکته را که ممکن است در ظاهر پیرامون این معجزه ی آشکار قرآن کریم شبهه ایجاد کند، بررسی می نماییم .